Waar Chinezen dan wél goed voor zijn.

Zojuist las ik in een nieuwsbericht dat in China 24 kinderen met loodvergiftiging in het ziekenhuis liggen. Tweehonderd kinderen hebben een verhoogde concentratie lood in hun bloed. Waardoor? Een illegale batterijfabriek. In een dorp. En toen kwam het tot me. In China kan dat. En in China kunnen ze dat. Hier in Nederland moeten we voor een beetje paniek een hele chemische fabriek in de hens steken, en nog is de rook niet giftig. En probeer hier maar eens illegale batterijproductie van de grond te krijgen. Ze zien je aankomen bij de Bart, Dirk of Digros. Of ze er ook zwavelzuur en lood verkopen. Water heb je zelf wel.

Ergens logisch, natuurlijk. Nederland is stukken kleiner dan China. En er zijn veel meer Chinezen. Dus valt een batterijfabriek in een kein dorpje achteraf ook minder op. Probeert u maar eens een land te regeren dat qua oppervlakte net iets kleiner is dan het werelddeel Europa. Geprobeerd? Ziet u. Lukt niet. Het lukt ons met z’n zevenentwintigen niet eens om de Europese Unie vlekkeloos te besturen. En die is maar half zo groot.

En dus kan men in daar in het Oosten lekker zijn gang gaan. Het leukste vinden ze het om te kijken naar Europa, en dat dan na te doen. Goedkoper. Maar niet zo zeer beter. Moet u zich even voorstellen, hebben ze daar bijna anderhalf miljard Chinezen, kunnen ze nog met z’n allen niks origineels bedenken. Het grootste deel van die anderhalf miljard zit in kleine hokjes en achterkamertjes dingen in elkaar te prutsen waarvan wij Europeanen zeggen: ‘Hebben we al. Maar dan beter.’ Of ze zitten in grote hallen gezellig met z’n allen spullen te maken waarvan wij Europeanen zeggen: ‘Dat hebben wij bedacht. Maar wij voelen ons te goed om het in elkaar te zetten. Dus mogen jullie dat doen. Want dat kost niks.’ Nouja, bijna niks, dan.

Chinezen gebruiken, dat vinden we heerlijk. Zelf iets ontwerpen, en het dan door zo'n spleetoog in elkaar laten zetten, veel leuker wordt het niet, wat ons betreft. En komt zo iemand dan een keer met iets van zichzelf, vinden we dat namaak. Is het vaak ook. En heeft een lokale dorpeling daar dan een keer het idee: ‘Ik ga batterijen maken!’, komt hij nog negatief in het nieuws. Dan heeft ‘ie weer 24 kinderen het ziekenhuis in gejaagd. Het is ook nooit goed. Weer een intiatief de kop ingedrukt. Het bedrijf Geely probeerde een keer een Rolls-Royce na te maken. Hier kunt u zien waar dat fout is gegaan. Wel lekker goedkoop.

Eén Chinees initiatief heeft wel voet aan de grond gevonden bij ons Europeanen. Chinees eten. Maar dan wel vermengd met Indisch. Noem het Oosters eten. Dat halen we dan het liefst af. Die bakjes, daar gaat het om. Wij verbinden Chinese producten het liefst met plastic. En dan lekker slierten bami naar binnen slurpen. En saté van stokjes afknagen die daarnet nog omgekeerd in een beker saus stonden. En maar zeggen dat je wel in China zou willen wonen. Want daar eten ze elke dag Chinees. 

Waar je ook komt in Nederland, Chinees smaakt altijd hetzelfde. En het valt nooit tegen. Dat hebben we wel even duidelijk gemaakt toen ze hier kwamen. Koken mag je voor ons, maar wel wat wij lekker vinden. De rest doe je maar thuis, zodat wij het niet zien. En zo heeft elk Europees land het gedaan waar de Chinese keuken neerstreek, en allemaal op een eigen manier. Eén keer in Frankrijk Chinees gehaald. Toch niet zoals thuis. En dan schrik je. Als het daar al zo anders is, hoe moet het dan als je in China Chinees gaat halen?