zaterdag 19 februari 2011

Go then not.

De 3JS. U kent ze allemaal. Of u dat als positief of negatief ervaart laat ik in het midden. Maar u kent ze. Jan, Jaap en Jaap, ze zijn onze nieuwe nationale trots. Zij zijn het die ons moeten vertegenwoordigen op het Eurovisie Songfestival. Commercieel mooi gespeeld. Iedereen weet dat het Songfestival hét homopartijtje bij uitstek is. En daarom sturen we drie mannen. Of nouja, mannen? Ach, in ieder geval zoiets.

We hebben genoeg gelachen met de titel van één van hun nummers, Ga Dan Niet. Okee niet. Het spreekt nog steeds tot de verbeelding. Het zou de ondertitel kunnen zijn van al hun muzikale werkstukjes. Maar uiteindelijk is toch gekozen voor Je Vecht Nooit Alleen. In navolging van Richard Rodgers en Oscar Hammerstein II, waarschijnlijk. Die vonden al dat je nooit alleen loopt. Lee Towers zong het ze keurig na. Jan en zijn makkers moeten gedacht hebben: ‘Lopen. Da’s zwak. Vechten, dat is voor echte mannen!’

En dus vechten we nu met zijn allen ook al nooit meer alleen. Dat is toch best een geruststelling. De zekerheid dat we drie mannen achter ons hebben staan wiens naam met een J begint. Voelt veilig. Voelt vertrouwd. Heel Volendams. Maar het is niet genoeg. De heren hebben het in hun bol. Zeiden ze eerst te voelen dat ze gevoelsmatig (houd dat begrip even vast, het komt nog terug) het festival al gewonnen hebben (alvast een excuus voor imminent failure, vrees ik), nu gaan ze toch sleutelen aan hun winnende nummer.

En waarom? Het komt niet snel genoeg op gang. Het intro heeft nog wat pit nodig. ‘Gevoelsmatig’ duurt dat intro namelijk te lang, volgens de heren. Nu weet ik niet hoe het met u zit, maar voor mij duurt ‘gevoelsmatig’ elk 3JS-nummer te lang. Dat terzijde, werk aan de winkel! Naast het intro dat straks in sneltreinvaart voorbij is (samen met, hopelijk, het nummer zelf dan toch, nogmaals), zullen we ook extra achtergrondkoren gaan horen. Eigenlijk zou de internationale gemeenschap hierop, tot nut van ’t algemeen, moeten inhaken. En dealtje sluiten met onze Volendamse vechtersbazen. Een afspraak dat, als de achtergrondkoren de heren overstemmen, zij dan van iedereen de volle punten krijgen. Ze hebben gevoelsmatig toch al gewonnen. Dan is een officiële overwinning op deze ietwat frauduleuze manier vast ook wel te verstouwen. Wij blij. Zij blij. En dan volgend jaar het Songfestival in Nederland. Natuurlijk in V-town, ’s werelds grootste openlucht-palingafslag. Sturen we Dries Roelvink om het goed te maken.

Maar stiekem heb ik het echte nieuws voor het laatst bewaard: Je Vecht Nooit Alleen gaat op het Songfestival waarschijnlijk helemaal geen Je Vecht Nooit Alleen heten. De 3JS hebben namelijk het extravagante plannetje opgevat om straks in Duitsland een Engelse versie van hun pronkstuk ten gehore te brengen.

You’ll never walk fight alone. Stadions vol. En gevoelsmatig niet te lang. Dit kan niet meer stuk. 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten